Meet the team: Luana!
Mijn oma was 18 toen ze op vakantie een groentewinkel in Parijs binnenkwam en mijn opa tegen het lijf liep. Mijn opa, een typische Fransman die na de oorlog in Algerije in het 17e arrondissement bij die groentewinkel werkte, charmeerde mijn oma sterk. Zelf kwam zij uit Valencia en was ze een echte Spaanse schone, met donkere krullen, warme ogen en een flinke dosis temperament. Het duurde niet lang voordat de twee samenkwamen en de rest is geschiedenis.
Dat wijn en spijs een sterk onderdeel van mijn leven en cultuur zijn met mijn Franse en Spaanse achtergrond, komt waarschijnlijk als geen verrassing. Als klein meisje ging ik elke zomer naar Frankrijk en daar nam mijn opa me mee naar verschillende wijnkelders om wat wijnen te kopen. Als hij met mijn oma bij ons huis in Frankrijk langskwam (in de Languedoc, geen straf) nam hij altijd wijnen uit de Elzas (hij was gék op Gewurztraminer) of uit het Rhônegebied mee om ons te laten proeven. Met een geweldige steak tartaar, oesters of een paëlla, uitgebreid eten met bijpassende wijnen was sterk in ons DNA geworteld. Dankzij mijn opa’s liefde en interesse voor wijn nam ik zijn passie over en heb ik altijd al geweten dat ik iets in mijn leven met wijn wilde doen.
Dus begon ik op de manier waar veel mensen beginnen: lezen, programma’s over wijn kijken en cursussen volgen. Mijn opa mocht dan gek op wijn zijn, zelf kom ik niet uit een horeca gezin maar eerder uit een waterpolo gezin. Zodoende was het zelfstudie: begin vorig jaar rondde ik SDEN2 af. En toen kriebelde het bij me: ik wilde meer. Echt praktische ervaring opdoen, de wereld van wijn leren kennen en op een manier die dicht bij me staat. Simpel: Franse wijnen met een sterk verhaal en het liefst biologisch - bij mijn werk in de consultancy ben ik veel bezig met duurzaamheid en ik heb sinds 2 jaar ook een eigen moestuin met mijn moeder waar ik mijn eigen groenten en fruit teel. En dus ging ik op zoek.
Een onverwachte link
Het is dankzij waterpolo dat ik uiteindelijk in aanraking met Cour du Vin kwam via een online post van Renske, die ik ken via de waterpoloclub waar wij allebei jarenlang hebben gespeeld. Cour du Vin was op zoek naar iemand die de marketing en communicatie wilde gaan oppakken en gezien mijn werk- en studieachtergrond in beide ging er bij mij direct een lampje branden. Een wijnbedrijf waarbij ik naast mijn fulltime baan een creatieve uitlaatklep kon vinden en waar ik onwijs veel van kan leren - want naast het voor de hand liggende leerpad in de wijn, leer ik ook onwijs veel van de wijnwereld in Nederland en internationaal, biologische en biodynamische teelt en over de mooie partners en restaurants waarmee we met Cour du Vin samenwerken. Ik kan eerlijk zeggen dat het echt een feestje is om hier te werken.
Inmiddels werk ik sinds juni 2023 bij Cour du Vin en ben ik verantwoordelijk voor de social media, nieuwsbrieven (ben je al geabonneerd op onze nieuwsbrief?) en de communicatie op de website. Daarnaast ben ik via Cour du Vin sinds oktober WSET3 aan het volgen en doe ik in juni daar examen voor. Het is ongelofelijk hoe stijl je leercurve is als je de combinatie hebt van een goede leermeester in de praktijk die je meeneemt in de groei van het bedrijf, en een ijzersterke cursus die ervoor zorgt dat je gaandeweg steeds beter zaken kunt plaatsen en een steeds sterkere bijdrage kunt doen aan het bedrijf waar je met liefde voor werkt.
Oesters met veel citroen en vooruit, een glas wijn
Nu ik steeds meer leer over wijn, merk ik ook een nieuwe boost in mijn passie voor spijs. Experimenteren vind ik leuk en recepten eigen maken ook. Toen Martin me vroeg welk recept ik zelf zou aanraden van de recepten op de website, hoefde ik niet lang te twijfelen. Mijn opa en ik hadden dezelfde smaak en zodra mijn moeder en oma de schelpen open hadden gemaakt en alles op een grote metalen schaal hadden gelegd met partjes citroen ertussen, zaten wij al kwijlend aan tafel. Oesters eet ik vanaf jongs af aan (fun fact: mijn moeder vertelt graag het verhaal over hoe we toen ik 6 jaar oud was oesters op de markt bestelden en ik voordat ze konden ingrijpen het complementaire glas witte wijn al achterover had gegoten) en is een fruit de mer waar mijn opa en ik gek op zijn.
Ik kan daarom ook niet anders dan een recept met oesters met jullie delen. Ik eet oesters eigenlijk altijd naturel met wat citroen en roggebrood met boter, maar deze oesters met citroen sabayon trokken zeker de aandacht. Het ziltige van de oester samen met het romige van de sabayon is een regelrechte match made in heaven. De wijncombinatie ook trouwens: Le Marigny van Bernard Fouquet van, hoe kan het ook anders, 100% Chenin Blanc. Een perfect lunchgerecht met de hele familie op een zondagmiddag.
Vind het recept hier.
Cirkel rond
Mijn opa is inmiddels helaas niet meer onder ons en dus kan ik mijn groeiende kennis van wijn en de wijnwereld niet meer met hem delen. Maar toch had ik afgelopen week bij de WSET3 cursus een “full circle” momentje. De les ging over de Zuid-Rhône en daar ligt een klein wijngebied dat Gigondas heet en wat nu nog opkomend is (het is recent gepromoveerd tot cru), maar qua wijnen al wel vergeleken wordt met het welbekende Chateauneuf-du-Pape. En toen ging er bij mij een lampje branden. Alhoewel mijn opa gek was op wijn uit allerlei herkomstgebieden (zoals het eerder genoemde Elzas), was er bij hem één grote favoriet. Het maakte niet uit waar we waren of welk jaargetijde het was, altijd had mijn opa een fles rode wijn uit de Gigondas mee. Niet te pompeus, maar echt kwaliteit; iets waar zowel mijn opa als Cour du Vin voor staan. En zo is mijn opa altijd nog een stukje bij me op mijn reis in de wijnwereld. À toi, pépé.